Dzień biało-czerwonej flagi, której barwy wywodzą się z polskich tradycji heraldycznych obchodzone jest pomiędzy Świętem Pracy a Świętem Konstytucji 3 Maja. W latach Polski Ludowej właśnie w tym dniu zdejmowano flagi państwowe, aby nie były eksponowane w dniu zniesionego przez władze komunistyczne Święta Konstytucji 3 Maja.
Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej to jedno z najmłodszych polskich świąt państwowych. Decyzję o tym, by wyróżnić w kalendarzu dzień 2 maja podjął Senat RP, przy czym pierwotnie miał on być Dniem Orła Białego. Ostatecznie Sejm 20 lutego 2004 roku ustanowił dzień 2 maja Dniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Tego dnia w 1945 r., podczas bitwy o Berlin, polscy żołnierze zawiesili biało-czerwoną flagę na berlińskiej Kolumnie Zwycięstwa. Dzień Flagi upamiętnia triumf polskiego oręża w czasie ostatniej wojny.
Ustanowione święto ma na celu odradzanie ducha patriotyzmu narodowego. Ma również popularyzować wśród polskiego społeczeństwa wiedzę o polskich symbolach narodowych i innych elementach tożsamości narodowej a także wzmacniać poczucie tożsamości narodowej i miłości do ojczyzny.
Już w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 roku został określony obecny wygląd flagi. Jednak barwy biała i czerwona już w roku 1792 uznane zostały za narodowe, co potwierdzone zostało w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 1831 roku. Wybór barw nie był przypadkowy, wywodzi się z polskich tradycji heraldycznych. Kolor biały symbolizuje bowiem Orła Białego a towarzyszący mu amarant tło tarczy herbowej.